Theo en Tineke (1)
Door: Marika Smits
Even voorstellen
Theo komt uit Soest en heeft een teken-technisch ingenieursbedrijf, samen met een van hun twee zonen die hem opvolgt. Tineke komt uit Hilversum en werkte gedurende vele jaren bij de Overheid. Zij is met pensioen, maar draait nog steeds mee in Theo’s bedrijf.
Theo en Tineke zijn eind 60-ers, maar hebben nog veel plannen om hun eigen woning – waar ze al bijna 40 jaar wonen – nog meer te verbeteren en te verduurzamen dan ze al gedaan hebben. Dat is een rode draad door hun leven geworden. Ze werkten er hard voor maar ze zijn er nog niet klaar mee.
Zelf klussen op niveau, materiaal recyclen, afval scheiden, voor hen is het vanzelfsprekend. De auto is elektrisch, wasmachine en droger draaien op nachtstroom, en ze hoeven echt geen “cooker” om te kunnen koken. Ze wegen voors en tegens af en blijven realistisch in hun keuzes. En ze houden zich goed op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen.
Een huis met een groeimodel
Het huis aan de Nachtegaallaan is meegegroeid met het gezin, en verduurzaming heeft altijd een rol gespeeld. Nooit zin gehad om te verhuizen?
“Nee. Wij houden van dit huis. We wonen hier met veel plezier. Onze straat is een heerlijke straat in een fijne buurt, en er wonen geweldige mensen,” was hun antwoord op mijn vraag. “We gaan hier niet meer weg.”
Zij wonen in deze dertiger-jaren kleine tussenwoning sinds 1 april 1985, en hebben er altijd veel aan gedaan om dit huis op een stijlvolle manier aan hun veranderende woonwensen aan te passen. Ze zijn wel – met “de-kennis-van-nu” – nog altijd bezig om het huis steeds duurzamer te maken.
Huis te klein, wat doe je dan???
De jongens werden groter, dus kwam er in 1989 een open en speelse uitbouw aan de achterzijde van de benedenverdieping. Met een gezellig zitgedeelte, een grotere keuken en een ruim eetgedeelte. De gevels van deze nieuwbouw zijn meteen redelijk geïsoleerd, en er kwam voor- en achter dubbel glas, ook aan de voorkant (waarvan de isolatiewaarde (HR) inmiddels is verouderd.
Toen de jongens uit hun kamertjes groeiden, werd in 2003 ook de bovenverdieping aan de achterzijde uitgebouwd. De bovenverdieping kreeg dubbel glas (HR++). De gevels werden geïsoleerd volgens de normen van toen. Er kwam dakisolatie, en 10 zonnepanelen werden op het dak van hun kantoor b achter het huis gelegd.
Het huis was intussen in waarde verdubbeld en het is nu ruim en comfortabel, maar er moet nog meer gebeuren om up-to-date te blijven. Rendement en comfort zijn niet de enige overwegingen. De immens grote wereldwijde energieproblemen treffen iedereen ook thuis. Verdere verduurzaming blijft ook voor dit huis noodzakelijk.
Een nieuwe isolatieslag
We staan aan de vooravond van een nieuwe isolatieslag,” vertelt Theo. “We kunnen er niet meer vrijblijvend over denken. Met de kennis van nu hadden we – achteraf gezien – andere keuzes gemaakt.”
En hij benadrukt nog eens: “Als we de Aarde willen herstellen, zodat we nog een toekomst houden, moet dat NU gebeuren. NU kan het nog.
Over hun nieuwe plannen vertellen ze komende maand meer op de volgende BaarnDuurzaam pagina.
Fotobijschrift:
“Als we de Aarde willen herstellen, dan moet dat NU gebeuren. NU kan het nog.”
Bron: @pexels-eugene-golovesov
